Już po raz czwarty Stowarzyszenie Kulturalne Hamulec Bezpieczeństwa zaprasza na filmowe podsumowanie roku - przegląd ambitnego kina, który odbędzie się w dniach 27-30 grudnia w dawnym kinie Watra, mieszczącym się w Domu Harcerza w centrum Gdańska.

W ciągu czterech dni zaprezentowane zostaną najważniejsze i najgłośniejsze pozycje światowego kina, które pojawiły się w kinach i na festiwalach mijającego roku. Osiem tytułów, które zdobyły nagrody i wyróżnienia na najważniejszych festiwalach filmowych takich jak Cannes, Berlinale, Wenecja, otrzymały prestiżowe Oskary w różnych kategoriach czy też Europejskie Nagrody Filmowe.

Zobaczyć będzie można tegorocznego zdobywcę Złotej Palmy w Cannes „Ja, Daniel Blake”, zabawne, poruszające i chwytające za serce najnowsze dzieło Kena Loacha, francuski melodramat „Moja miłość”w reż. Maïwenn Le Besco z ubiegłorocznego konkursu głównego festiwalu w Cannes, argentyńsko-hiszpański thriller „El Clan” Pablo Trapero, uznany zanajlepszy hiszpańskojęzyczny film roku w 2015 czy nagrodzonego Oscarem w kategorii filmów nieanglojęzycznych „Syna Szawła” węgierskiego reżysera László Nemesa.

Z tegorocznego festiwalu w Berlinie zaprezentowane zostaną trzy filmy. Irański obraz „Soy Nero” Raffi Pittsa, który dopiero wejdzie w przyszłym roku do polskich kin, opowiadający o młodym meksykaninie, nielegalnie powracającym do Stanów Zjednoczonych, by spełnić marzenia wstąpienia do amerykańskiej armii. Francuski obraz „Co przynosi przyszłość” w reżyserii jednej z najzdolniejszych młodych autorek europejskiego kina Mia Hansen-Løve, nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem za reżyserię. Film jest studium psychologicznym kobiety po przejściach z doskonałą kreacją Isabelle Huppert. „Zjednoczone Stany miłości” Tomasza Wasilewskiego, uhonorowane Srebrnym Niedźwiedziem za scenariusz, film, który szturmem zdobywa kolejne polskie i zagraniczne festiwale filmowe a Wasilewski nominowany został niedawno do Europejskich Nagród Filmowych w kategorii najlepszy scenarzysta. Film z wyjątkowymi kobiecymi portretami i mistrzowskimi kreacjami Magdaleny Cieleckiej, Marty Nieradkiewicz czy Doroty Kolak, opowiadający o samotności, marzeniach, niespełnieniu i namiętności.

Z festiwalu w Wenecji natomiast zaprezentowany zostanie wychwalany przez międzynarodową krytykę obraz „Nienasyceni” włoskiego reżysera Luca Guadagnino („Jestem miłością”) z niesamowitymi kreacjami Tildy Swinton, Ralpha Finnesa, Dakoty Johnson, przesycony erotyzmem melodramat w rytmie największych przebojów The Rolling Stones i zniewalających pejzaży śródziemnomorskiej Sycylii.

Filmowe Podsumowanie Roku jest najlepszą okazją na nadrobienie filmowych zaległości tuż przed wejściem w nowy rok kalendarzowy, a także okazją do przypomnienia sobie najważniejszych pozycji filmowych mijające roku.

PEŁEN PROGRAM PRZEGLĄDU:

wtorek, 26.12.2016

18.00Co przynosi przyszłość, 100 min

20.00Soy Nero, 120 min

środa 27.12.2016

18.00Syn Szawła, 107 min

20.15Nienasyceni, 120 min

czwartek 28.12.2016

18.00Ja Daniel Blake, 100 min

20.00Moja miłość, 130 min

piątek 29.12.2016

18.00Zjednoczone Stany , 104 min

20.15El Clan, 110 min

Więcej informacji na www.filmowyrok.pl

Bilety z cenie 12 zł dostępne bezpośrednio przed pokazami w Kinie Watra – Dom Harcerza ul. Za Murami, Gdańsk.

Przegląd jest współfinansowany ze środków Miasta Gdańska.

OPISY FILMÓW:

Co przynosi przyszłość , (L’avenir), reż. Mia Hansen-Løve, Francja, 2016, 100 min

Berlinale 2016 – Srebrny Niedźwiedź za reżyserię, udział w konkursie głównym
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valenciennes 2016
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Stambule 2016

Nagrodzona Srebrnym Niedźwiedziem za reżyserię, jedna z najzdolniejszych młodych autorek europejskiego kina, Mia Hansen-Løve („Eden”), nakręciła studium psychologiczne kobiety po przejściach. Reżyserka wzorowała tę postać na własnej matce.

Nathalie naucza filozofii w paryskim liceum. Praca wciąż jest dla niej pasją, ma świetny kontakt ze studentami – obecnymi i byłymi. Prywatnie wiedzie równie szczęśliwą egzystencję. Długoletni związek, dwoje dorosłych dzieci. Jedynie dysfunkcyjna matka przysparza nieco problemów.

Pewnego dnia mąż nagle informuje Nathalie, że opuszcza ją dla innej kobiety. Wkrótce potem umiera matka bohaterki, a ona sama traci pracę. Czy odnajdzie się w nowej rzeczywistości? A może właśnie po raz pierwszy od wielu lat poczuje się wolna? Film przedstawia nie tylko poszukiwanie nowych dróg w życiu bohaterki, ale również rozważania, czy filozofia w codziennym życiu jest w ogóle potrzebna?

Soy Nero, reż. Rafi Pitts, Francja, Meksyk, Niemcy, 2016, 120 min

MFF Berlinale 2016 – udział w konkursie głównym

Nero żyje amerykańskim snem. Marzy o obywatelstwie i kraju, który da mu szansę. Co prawda urodził się w Stanach, ale po atakach na World Trade Centre został deportowany do Meksyku. Postanawia nielegalnie przekroczyć granicę i wstąpić do armii, by dostać amerykańskie obywatelstwo. Czy to wystarczy, aby nie patrzono na niego podejrzliwie? Czy przypadkiem nie jest ofiarą politycznej rozgrywki?

Film oskarżający i piętnujący stereotypy, nawiązujący do kultowego „Full Metal Jacket” Stanleya Kubricka. Stephen Dalton – Hollywood Reporter

Syn Szawła, (Saul fia) reż. László Nemes, Węgry, 2015, 107 min

Oscary 2016 – Najlepszy film nieangielskojęzyczny
Złote Globy 2016 – Najlepszy film zagraniczny
Cannes 2015 – Grand Prix Festiwalu, Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej, Najlepszy film dokumentalny lub fabularny przedstawiający życie, udział w konkursie głównym
Critics Choice 2016 – najlepszy film zagraniczny

Rok 1944, niemiecki nazistowski obóz zagłady Auschwitz-Birkenau. 48 godzin z życia Szawła Ausländera, członka Sonderkommando – oddziału żydowskich więźniów zmuszonych asystować nazistom w wielkiej machinie Zagłady – na krótko przed wybuchem buntu. W rzeczywistości, której nie sposób pojąć, w sytuacji bez szans na przetrwanie, Szaweł próbuje ocalić w sobie to, co zostało z człowieka, którym kiedyś był.

Debiut 38-letniego László Nemesa przełamuje dotychczasowe, typowe dla fabuł o Holokauście klisze narracyjne. Reżyser rezygnuje z epickiej skali, która tworzy iluzję, że jesteśmy w stanie pojąć skalę tej zbrodni. Film Nemesa cechuje maksymalny realizm i perspektywa jednostki patrzącej na fragmenty piekła.

„Syn Szawła” powstał z głębokiej potrzeby autentyczności, a drobiazgowa dokumentacja i produkcja zajęły twórcom pięć lat. Być może dlatego Claude Lanzmann, twórca legendarnego dokumentu „Shoah”, przeciwnik filmowych inscenizacji Zagłady, podszedł po seansie do Nemesa i podziękował mu za film.

„Syn Szawła” to perfekcyjny, porażający i trzymający w napięciu obraz, który przejdzie do historii kina.

Nienasyceni, (A bigger splash), reż. Luca Guadagnino, Francja, Włochy, 2015, 120 min

MFF w Wenecji 2015 – udział w konkursie głównym

Miłość, seks i rock’n’roll na słonecznej wyspie u wybrzeży Sycylii. Wychwalany przez międzynarodową krytykę Ralph Finnes , niesamowita Tilda Swinton, seksowna gwiazda ekranizacji „Pięćdziesięciu twarzy Greya” – Dakota Johnson oraz charyzmatyczny Matthias Schoenaerts w naładowanym erotycznym napięciem filmie Luci Guadagnino („Jestem Miłością”), którego twórczość porównywana jest z dokonaniami Paolo Sorrentino – wybitnego reżysera „Wielkiego piękna” i „Młodości”. Wszystko to w pulsującym rytmie przebojów legendarnej grupy The Rolling Stones. Na ekranie, oprócz zniewalających pejzaży śródziemnomorskiej wyspy, równie fascynujące kreacje, które dla Tildy Swinton przygotował sam Dior. Za pracę kamery odpowiada Yorick Le Saux – nagradzany autor zdjęć do „Basenu” François Ozona oraz „Tylko kochankowie przeżyją” Jima Jarmusha. Premiera filmu odbyła się podczas prestiżowego festiwalu filmowego w Wenecji.

Legendarna gwiazda rocka Marianne Lane (Tilda Swinton) wraz z ukochanym Paulem (Matthias Schoenaerts) uciekają przed zgiełkiem show biznesu. Spędzają upragniony urlop na oddalonej od świata, sąsiadującej ze słoneczną Sycylią, wyspie. Wszystko się jednak zmieni, kiedy z wizytą pojawi się były partner Marianne – Harry (Ralph Fiennes) wraz ze swoją piękną i wyzywającą córką Penelope (Dakota Johnson). Rajski spokój włoskiej wysepki zostanie zburzony przez zmysłowe i pełne seksualności napięcie. Nie zawsze można wygrać z ukrytymi pragnieniami.

Ja, Daniel Blake, reż. Ken Loach, Wielka Brytania, 2016, 100 min

Cannes 2016 – Złota Palma

MFF Locarno – Nagroda Publiczności

MFF San Sebastian – Nagroda Publiczności

Zabawne, poruszające i chwytające za serce najnowsze dzieło Kena Loacha, jednego z najważniejszych reżyserów europejskiego kina. Uhonorowana najważniejszą nagrodą festiwalu w Cannesniesamowicie wzruszająca i pełna humoru historia dojrzałego mężczyzny, który decyduje się pomóc samotnej matce z dwójką dzieci stanąć na nogi. Jednak gdy sam zacznie starać się o zasiłek, trafi w tryby bezdusznej, biurokratycznej machiny niczym z powieści Franza Kafki. Pomimo obojętności urzędników i kolejnych wyzwań, jakim muszą sprostać w codziennym życiu, Daniel i Katie na nowo odnajdą radość życia i prawdziwą przyjaźń.

„Znerwicowany bohater Loacha przypomina chwilami angielskie wcielenie Adasia Miauczyńskiego z „Dnia świra”, uczciwego obywatela, doprowadzonego przez państwo na skraj załamania nerwowego. Czasami system tworzy wariata. To fakt. Kolejnym faktem jest, że Ken Loach nakręcił znakomity film, który daje do myślenia”

Łukasz Knap, Wirtualna Polska

Moja miłość, (Mon roi), reż. Maïwenn Le Besco, Francja, 2015, 130 min

Cannes 2015 – Złota Palma dla najlepszej aktorki

Film nagrodzony  w Cannes Złotą Palmą za najlepszą rolę kobiecą. Historia szalonej i namiętnej miłości z Vincentem Casselem i Emmanuelle Bercot w rolach głównych. Georgio (Vincent Cassel) to mężczyzna, przy którym nie można się nudzić. Jest uosobieniem marzeń każdej kobiety, pewny siebie, dowcipny, spontaniczny. Kiedy pojawia się w życiu Tony (Emmanuelle Bercot), zmienia je o 180 stopni. Ten związek jest jak narkotyk – wciąga, uzależnia i działa jak emocjonalny rollercoaster. Magazyn Variety uznał ten film za „odważny i ultra romantyczny jak najsłynniejsze francuskie  filmy, które stały się światowymi hitami”, a The Telegraph za „romans kipiący emocjami i poczuciem humoru”.

Zjednoczone Stany Miłości, reż. Tomasz Wasilewski, Polska, Szwecja, 2016, 104 min

MFF Berlinale – Srebrny Niedźwiedź za scenariusz

Festiwal Filmowy w Gdyni  - Najlepszy reżyser

Europejskie Nagrody Filmowe 2016 – nominacja Najlepszy europejski scenarzysta roku

Kameralny wielki film. Entuzjastycznie przyjęty przez publiczność i doceniony przez jury Berlinale. Kobiece kino, mistrzowsko wyreżyserowane przez Tomasza Wasielewskiego, który jak Ozon, Dolan, Almodovar czy Szumowska, doskonale czuje emocjonalność kobiet. Wyjątkowe kobiece portrety, w rewelacyjnej odsłonie kwartetu aktorskiego Magdaleny Cieleckiej, Marty Nieradkiewicz, Julii Kijowskiej i Doroty Kolak, z uniwersalnym przekazem zrozumiałym pod każdą szerokością geograficzną. Samotność, niespełnienie, marzenia i namiętności.

Akcja film toczy się na początku 1990 roku. Mimo że nastała już wolność, cały czas czuć ducha poprzedniej epoki. Cztery pozornie szczęśliwe kobiety w różnym wieku łączy nieodparte pragnienie zmiany swojego życia. Nowy świat w transformacji budzi w nich lęki, ale też wyzwala tłumione pragnienia. Agata, młoda matka uwięziona w pozbawionym namiętności małżeństwie, szuka ucieczki w niemożliwej do spełnienia miłości. Renata jest nauczycielką zafascynowaną swoją młodszą sąsiadką Marzeną - prowincjonalną królową piękności, której mąż pracuje w RFN. Siostra Marzeny, Iza, jest dyrektorką szkoły i sekretną kochanką ojca jednej z uczennic.

El Clan, reż. Pablo Trapero, Argentyna, Hiszpania, 2015, 110 min

MFF Wenecja – Srebrne Lwy – najlepszy reżyser
Nagroda Goya – Najlepszy film hiszpańskojęzyczny

Oparty na prawdziwej historii rodziny Puccio film obfituje w podejrzenia, intrygi i świetnie ukazuje czasy dyktatury oraz powrotu demokracji w Argentynie.

Argentyna, początek lat 80. Za obrazem tradycyjnej rodziny z dzielnicy San Isidro, kryje się złowieszczy klan aranżujący porwania oraz dokonujący morderstw. Na czele klanu stoi ojciec Arquímedes, wyglądający czasem jak niegroźny dziadek z sąsiedztwa, a czasem jak wcielony diabeł o zimnym spojrzeniu, Alejandro, jego najstarszy syn, gwiazda słynnej drużyny rugby CASI, umiejętnie wskazuje mu potencjalne ofiary. Jego sława sprawia, że jest on poza podejrzeniami. Pozostali członkowie rodziny, w mniejszym lub większym stopniu, są zaangażowani w porwania, i mają swój udział w zyskach z okupu od rodzin ofiar.