Rok 2013 to rok znanego i niezwykle cenionego w Polsce i na świecie kompozytora Witolda Lutosławskiego. Z  tej okazji, Polska Filharmonia Bałtycka zaplanowała na jesieni tego roku szereg koncertów oraz wydarzeń towarzyszących, których zadaniem jest przypomnienie twórczości oraz sylwetki tego wybitnego kompozytora, jako wielkiego autorytetu muzycznego ubiegłego stulecia.

Wydarzenia związane z obchodami Roku Lutosławskiego organizowane będą pod hasłem „W kręgu Lutosławskiego” i potrwają od 14 do 26 listopada. Nie zabraknie wśród nich propozycji zarówno dla dorosłych, jak i dla najmłodszych melomanów. Większość z nich będzie odbywała się w Filharmonii na gdańskiej Ołowiance.            fot. M. Polak

Cykl obchodów, rozpocznie się od spotkania studentów gdańskiej Akademii Muzycznej z Jacqueline Fontyn, wybitną współczesną belgijską kompozytorką i pianistką, przyjaciółką Lutosławskiego, której utwór pojawi się w repertuarze pierwszego z koncertów poświęconych mistrzowi. 

Pierwszym z wydarzeń, skierowanych do szerszej publiczności będzie koncert symfoniczny 15 listopada, inaugurujący równocześnie Gdańską Jesień Pianistyczną z udziałem Bogdana Kułakowskiego przy fortepianie. Znakomitą Orkiestrę Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej poprowadzi Paweł Przytocki. Wydarzenie uświetni projekcja filmu dokumentalnego pt. „Między dźwiękiem a ciszą - Wspomnienie o Witoldzie Lutosławskim”.

Koncertem  kończącym szereg wydarzeń artystycznych, związanych z obchodami 100-lecia urodzin Witolda Lutosławskiego, skierowanych do dorosłych melomanów będzie widowisko zaplanowane na 22 listopada 2013 r. w Sali Koncertowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Przy fortepianie zasiądzie należąca do czołówki polskich pianistów – Beata Bilińska. Orkiestrę Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej poprowadzi I Dyrygent PFB – Massimiliano Caldi.

Koncert poprzedzi projekcja filmu dokumentalnego pt.„Lutosławski wg Ojca Karola”
   w reżyserii Aleksandry Osadowskiej-Padlewskiej.

Koncertom towarzyszyć będzie także wystawa biograficzna, poświęcona kompozytorowi, którą będzie można oglądać już od połowy listopada w Foyer Filharmonii.

Organizatorzy obchodów Roku Lutosławskiego na gdańskiej Ołowiance, nie zapomnieli także o najmłodszych słuchaczach. Podczas koncertów edukacyjnych, odbywających się 25 i 26 listopada, mali melomani będą mogli wysłuchać m.in. wierszy Juliana TUWIMA z muzyką Witolda LUTOSŁAWSKIEGO.  Koncerty edukacyjne będą odbywały się aż dwukrotnie w ciągu jednego dnia: o godz. 9:00 i 11:15.

Cały projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Lutosławski 2013 - Promesa", realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca".

Bilety na wszystkie wymienione wydarzenia dostępne są w cenach od 10 do 45zł w kasach Filharmonii na Ołowiance oraz na stronie: www.filharmonia.gda.pl 

BACKGROUND:

15/11  KONCERT INAUGURACYJNY GDAŃSKIEJ JESIENI PIANISTYCZNEJ. W kręgu Lustosławskiego, piątek godz. 19:00

Sala Koncertowa na Ołowiance 

Bogdan Kułakowski fortepian

Paweł Przytocki dyrygent

Orkiestra Symfoniczna PFB

Konrad Mielnik prowadzenie

PROGRAM: 

Projekcja filmu dokumentalnego Między dźwiękiem a ciszą - Wspomnienie Witoldzie Lutosławskim

Reżyser: Aleksandra Osadowska-Padlewska

Wykonawcy: Andrzej Wajda, Jan Krenz, Krzysztof Jakowicz, Edward Pałłasz, Krzysztof Patkowski, Krystyna Witkowska, Grzegorz Michalski, Krzysztof Meyer, Tadeusz Kaczyński 

Otwarcie wystawy fotografii poświęconej pamięci Witolda Lutosławskiego -foyer główne 1. Piętro 

Koncert symfoniczny W kręgu Lutosławskiego:

 John CAGE  Dream

Jacqueline FONTYN On a Landscape by Turner – prapremiera polska

Zbigniew KRUCZEK Toccata na fortepian i orkiestrę - dedykowana pamięci Zenona Białasa

John CAGE 4'33’’ na orkiestrę

Witold LUTOSŁAWSKI Koncert na orkiestrę

22/11  KONCERT SYMFONICZNY, piątek, godz. 19:00

Mistrz Lutosławski

Sala Koncertowa na Ołowiance

Massimiliano Caldi dyrygent

Beata Bilińska fortepian

Orkiestra Symfoniczna PFB

Konrad Mielnik prowadzenie

Projekcja filmu dokumentalnego Lutosławski wg Ojca Karola 

Reżyser: Aleksandra Osadowska-Padlewska

Koncert symfoniczny Mistrz Lutosławski:

Witold LUTOSŁAWSKI Mała suita

Witold LUTOSŁAWSKI Koncert fortepianowy

Witold LUTOSŁAWSKI Symfonia nr 1

25/11/2013 poniedziałek, 9:00, 11:15
Sala Koncertowa na Ołowiance

Bilety w cenie 14zł Kup bilet

Jesień w kolorach tęczy i … spóźniony słowik

Koncerty edukacyjne

26/11/2013 wtorek, 9:00, 11:15
Sala Koncertowa na Ołowiance

Bilety w cenie 14zł Kup bilet

Jesień w kolorach tęczy i … spóźniony słowik

Koncerty edukacyjne 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu "Lutosławski 2013 - Promesa", realizowanego przez Insytut Muzyki i Tańca":

ARTYŚCI:

BOGDAN KUŁAKOWSKI

Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 7 lat w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Słupsku, którą ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. B. Zielińskiej. W latach 1977 – 1982 odbył  studia pianistyczne w gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie fortepianu prof. Zbigniewa Śliwińskiego, kończąc je również z wyróżnieniem. Swoje umiejętności doskonalił na kursach po kierunkiem takich artystów jak m.in.: S.Perticaroli, F. Scala i D. Zehlin. Po studiach rozpoczął pracę w macierzystej uczelni, którą kontynuuje po dzień dzisiejszy na stanowisku adiunkta II stopnia.

Jest laureatem konkursów TiFC-u na stypendia artystyczne (1979, 1980), laureatem Estrady Młodych Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1992), zdobywcą wielu nagród w dziedzinie kameralistyki (1986 Nowy Sącz, 1992, 1995 Olsztyn i in.).

Prowadzi ożywioną działalność koncertował zarówno jako solista jak i kameralista. Występował m.in. z orkiestrami symfonicznymi Słupska, Gdańska, Zielonej Góry i in. Odbył kilka tournee koncertowych m.in. w Japonii, Stanach Zjednoczonych. Występował w Szwecji, Norwegii, Niemczech, Włoszech, Anglii.

Współpracuje z wybitnymi solistami środowiska gdańskiego (Kwintet Bałtycki, Natalia Stolarska i in.) oraz ze znakomitym skrzypkiem Konstantym Andrzejem Kulką. Dokonał nagrań dla Polskiego Radia Gdańsk i Telewizji Gdańsk.

W jego repertuarze znajdują się utwory z wszystkich epok dziejów muzyki, ze szczególnym upodobaniem muzyki romantycznej; łącznie z nowoczesnymi opracowaniami utworów jazzowych i ragtime’ów Scotta Joplina.

Bogdan Kułakowski posiada w swym dorobku prawykonania (Koncert fortepianowy Elżbiety Sikory prezentowany podczas Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku pod batutą Jerzego Maksymiuka) oraz nagrania płytowe (wraz ze skrzypaczką Natalią Stolarską nagrał  płytę  Clair de Lune  z muzyką C.Francka i C. Debussy’ego).

Od roku 2001 jest także wykładowcą Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku, od r. 2004 także dyrektorem Szkoły Muzycznej I i II st. w Słupsku.

W roku 2005  został wybrany na stanowisko rektora  Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki  w Gdańsku.

PAWEŁ PRZYTOCKI

Paweł Przytocki urodził się w Krośnie. Ukończył studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w 1985r. w klasie Dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza. W latach 1986 –1987 był stypendystą Bachakademie Stuttgart, uczestnicząc w kursach mistrzowskich prof. Helmutha Rillinga.

Już od roku 1983 współpracował z Filharmonią Krakowską, a od 1987 z Teatrem Wielkim w Łodzi. Od 1988r. do 1991 r. był dyrygentem, a także dyrektorem artystycznym Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku.

W 1992 r. zadebiutował w Teatrze Wielkim w Warszawie. W latach 1995 do 1997 był dyrektorem artystycznym Filharmonii im. Artura Rubinsteina w Łodzi.

Przytocki współpracuje z większością orkiestr filharmonicznych w Polsce, a także z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi za granicą: m.i. z BudapestConcert Orchestra, Orchestra Sinfonika de Xalapa, Real Filharmonia de Galicia, Capella Istropolitana w Bratysławie, Neue Philharmonie Westfalen, Philharmonisches Staatsorchester Halle, Bilkent Symphony Orchestra w Ankarze,Filharmonia im.Janacka w Ostrawie,Filharmonia Słowacka w Bratysławie, Narodowa Orkiestra Symfoniaczna Ukrainy w Kijowie, Filharmonia Narodowa w Santiago, Filharmonia Narodowa w Zagrzebiu, New Haifa Symphony Orchestra,Buffalo Philharmonic Orchestra. Przytocki występował z polskimi orkiestrami wielokrotnie w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Belgii, Holandii, Francji i Hiszpanii. Uczestniczy regularnie w międzynarodowych festiwalach muzycznych: Athens Festival/1987, Musikfest Stuttgart/1988, Flanders Festival /1989, La Chaise-Dieu Festival/ 1996, Kissinger Sommer/1998, Bratislava Musik Festival/1999, Augsburger Mozartsommer /2000, Prague Spring/2001,Wratislavia Cantans/2005.

Artysta występował również w wielu prestiżowych ośrodkach muzycznych Europy ,takich jak:Wiedeń (Musikverein), Berlin ( Konzerthaus), Bruksela (Palais des Beaux-Arts),Santiago (Teatro Municipal) Paryż (Théâtre du Châtelet), Hamburg (Musikhalle), oraz Bonn (Beethovenhalle).

Dokonał on również nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji oraz nagrań płytowych dla wytwórni DUX,Aurophon i Point Classics. Jego nagranie I Symfonii Rachmaninowa zostało wyróżnione przez amerykański magazyn muzyczny “La folia “(obok takich kreacji, jak V Symfonia Beethovena pod batutą Carlosa Kleibera oraz Appasionata 1960 Światosława Richtera) jako przykład rzadko spotykanej intensywności i zaangażowania w muzyce.

Od roku 2005 Przytocki jest dyrygentem Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie.W sezonie 2005/2006 przygotował premierę "Spartakus" Chaczaturiana oraz prowadził spektakle "Oniegin" Czajkowskiego ,"Traviatę" Verdiego,a także "La Boheme" Pucciniego. W sezonie 2006/2007 dyrygował premierą baletu "Oniegin" w choreografii Johna Cranko.

W latach 2008- 2012 Paweł Przytocki był Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Filharmonii im.Karola Szymanowskiego w Krakowie.

Źródło: http://www.przytocki.art.pl/pl/menu/3

ORKIESTRA SYMFONICZNA PFB Powstała w roku 1974 jako Gdańska Orkiestra Symfoniczna, aby już rok później stać sie Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Bałtyckiej. Założycielem i wieloletnim dyrektorem artystycznym orkiestrybył Zygmunt Rychert. Wspólna praca młodego dyrygenta i orkiestry w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów nie tylko w Polsce. Artystyczną pieczę nad orkiestrą sprawowali: Zygmunt Rychert (1976-1981; 1998- 2003), Bogusław Madey (1981-1983), Jerzy Salwarowski (1983-1984 Konsultant ds. artystycznych), Wojciech Czepiel (1984-1986), Wojciech Rajski(1987-1989), Paweł Przytocki (1989-1991), Janusz Przybylski (1992-1993), Roman Perucki (1993-1998), Michał Nesterowicz (2004-2008), Kai Bumann (2008-2012), Ernst van Tiel (2012-). Do współpracy z orkiestrą Filharmonii Bałtyckiej zapraszano wielu znakomitych dyrygentów – wspomnieć należy interpretacje muzyczne pod batutą Witolda Rowickiego, Jerzego Maksymiuka, Kazimierza Korda, Krzysztofa Missony, Karola Teutscha, Jerzego Katlewicza, Andrzeja Markowskiego, Jerzego  alwarowskiego, Wojciecha Michniewskiego, Tadeusza Wojciechowskiego, Tadeusza Strugały, Marka Pijarowskiego, José Mario Florencio, Mirosława Błaszczyka, Tomasza Bugaja, Kaia Bumanna, Franco Ferrary, Enocha von zu Gutenberga, Carlo Zecchi, Felixa Carrasco. Filharmonia Bałtycka gościła niejednokrotnie znakomitych artystów, w których gronie znaleźli się m.in. Ewa Pobłocka, Konstanty Andrzej Kulka, Krystian Zimerman, Krzysztof Jakowicz, Piotr Paleczny, Janusz Olejniczak, Leszek Możdżer, Piotr Pławner, Kaia Danczowska, Andrzej Bauer, Krzysztof Jabłoński, Bożena Harasimowicz, Leonard Andrzej Mróz, Jadwiga Rappé, Elżbieta Towarnicka, Vadim Brodski, Valery Oistrach, Edward Auer, Barbara Hendricks, Nigel Kennedy, Ann Murray, Lucia Aliberti i Helen Bickers. Filharmonicy Gdańscy wielokrotnie gościli na festiwalach w Polsce i Europie – Poznańska Wiosna, Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Festiwal Muzyki Oratoryjnej w Danii, skandynawski festiwal „Nordteile” czy słynne „Aspekte” w Salzburgu. Zapraszani byli na liczne tournée koncertowe do Niemiec, Francji, Szwajcarii, Włoszech, do sal koncertowych Wiednia, Salzburga, Paryża, Berlina, Bremy, Frankfurtu, czy Leningradu. Podczas XI Music Biennale w Berlinie (1987) orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, zdobyła Nagrodę Krytyki dla Najlepszej Orkiestry za wykonanie I Symfonii Krzysztofa Pendereckiego. W roku 1989 podczas europejskiego tournée wraz z chórem „Cecilien Verein” z Frankfurtu orkiestra koncertowała w Monachijskiej Filharmonii, Alte Oper we Frankfurcie i Concertgebouw w Amsterdamie. Rok 1991 to koncerty z Requiem Verdiego we Francji – Tours, Marsylia, w Szwajcarii – Zurich, Bazylea, Lozanna, Berno oraz koncerty we Włoszech ukoronowane występem dla papieża Jana Pawła II. W roku 1998 orkiestra reprezentowała Polskę podczas wystawy światowej EXPO w Lizbonie. Od kilku lat orkiestra Filharmonii Bałtyckiej tradycyjnie koncertuje w wielu miastach Niemiec,m.in. w Schleswigu, Bayreuth, Bremie i Berlinie. Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej współpracowała z ośrodkami

telewizyjnymi w Polsce i Niemczech. Dokonała licznych nagrań dla firm fonograficznych: Vivat (pierwsza płyta CD w Polsce), POLmusic, DUX. Polska Filharmonia Bałtycka i jej muzycy inicjują I współkreują wiele wydarzeń kulturalnych Gdańska i Wybrzeża. W 1000-lecie obchodów Miasta Gdańska w roku 1997 przygotowano wraz z innymi artystami gdańskimi oprawę muzyczną uroczystej Mszy Św. w Rzymie celebrowanej przez Ojca Świętego Jana Pawła II, inaugurującej obchody milenijne Gdańska. Podczas cyklu koncertów organizowanych wspólnie z Fundacją Polsko-Niemiecką „Milenijne Spotkania Muzyczne” obecni byli Prezydent Niemiec Roman Herzog i Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski. W ramach obchodów 25-lecia Solidarności i Wydarzeń Sierpnia ’80 w Gdańsku Polska Filharmonia Bałtycka czynnie uczestniczyła w największych wydarzeniach artystycznych. Filharmonicy Gdańscy pod batutą Michała Nesterowicza wzięli udział w dwóch spektakularnych przedsięwzięciach – koncercie Jean Michela Jarre’a w Stoczni Gdańskiej zatytułowanym „Przestrzeń Wolności” (26.08.05) oraz światowym prawykonaniu „Kantaty o Wolności” Jana A.P. Kaczmarka na Placu Solidarności pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców (31.08.05). 

MASSIMILIANO CALDI

Urodzony w Mediolanie, jest dyrygentem Śląskiej Orkiestry Kameralnej; w latach  2006-2010 pełnił funkcję jej kierownika artystycznego. W latach 1998-2009 był także pierwszym dyrygentem Orkiestry Kameralnej Milano Classica.

Jest laureatem  pierwszej nagrody  na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach w 1999 roku. Obecnie działa na polu muzyki operowej i symfonicznej, głównie we Włoszech i w Polsce. W Polsce regularnie koncertuje z orkiestrą Filharmonii Śląskiej. Dyrygując Śląską Orkiestrą Kameralną brał udział w wielu polskich festiwalach, m.in. w Łańcucie, Mikołowie, Krakowie i w

Górnośląskim Festiwalu Sztuki Kameralnej „Ars Cameralis Silesiae Superioris”.  

Na zaproszenie Maestro Antoniego Wita dwukrotnie wystapił w Filharmonii Narodowej – w 2009 roku z Orkiestrą Teatru Mazowieckiego i w roku 2012 ze Śląską Orkiestrą Kameralną. Regularnie współpracuje z Filharmonią Łódzką im. Artura Rubinsteina, w której m.in. ze swoim przyjacielem, wiolonczelistą Dominikiem Połońskim prezentował muzykę Olgi Hans. W stulecie urodzin Nino Roty koncertował w filharmoniach: Narodowej, Łódzkiej, Gdańskiej i Krakowskiej. Spośród orkiestr polskich prowadził również Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Warszawie, NOSPR w Katowicach, Polską Orkiestrę Sinfonia Iuventus, orkiestry symfoniczne w Katowicach, Krakowie, Szczecinie, Gdańsku, Rzeszowie, Koszalinie, Toruniu i Jeleniej Górze. Współpracuje ściśle z Ambasadą Włoską w Warszawie oraz z Instytutem Kultury Włoskiej w Warszawie i Krakowie. We Włoszech współpracuje z Valle d'Itria Festival, ze Stowarzyszeniem Serate Musicali w Mediolanie i Maggio Musicale Fiorentino, regularnie uczestniczy w programach teatrów muzycznych w Novarze, Bolonii i Mantui. W Europie występował w salach koncertowych Wiednia, Linzu, Sankt Petersburga, Amsterdamu, Baden-Baden, Bonn, Frankfurtu, Mannheim i Szeged. Dyrygował też w Izraelu, Brazylii i Chile.

Wśród dzieł operowych, które prowadził od 1991 roku, byłym.in.: Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibalda Glucka, Cyganeria Giacomo Pucciniego, Salome Richarda Straussa, Rigoletto, Traviata i Trubadur  Giuseppe Verdiego, Cosi fan tutte i Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta, Rapsodia Satanica i Cavalleria Rusticana Pietro Mascagniego, Cyrulik sewilski Gioachimo Rossiniego, Norma Giovanni Belliniego, Carmina Burana Carla Orffa, I due timidi i La notte di un nevrastenico Nino Roty. W 2011 roku, po 150 latach, wykonał w Krakowie operę Józefa M.K. Poniatowskiego Piotr Medyceusz. Przyczynił się do ponownego przypomnienia XIX-wiecznych oper Don Bucefalo i Re Lear Antonia Cagnoniego, prowadząc ich przedstawienia w Martina Franca podczas Valle d'Itria Festival w latach 2008-2009. Zwrócił się także ku operze współczesnej, dyrygując m.in. prapremierami oper Peter Uncino Marka Tutina, Nevebianca Marka Betty i La zingara guerriera Luigiego Nicoliniego.

Firma „Dynamic” wydała CD z Salome Richarda Straussa, Don Bucefalo i Re Lear Antonia Cagnoniego, nagranymi pod batutą Massimiliana Caldiego. W roku 2009 firma DUX opublikowała płytę Little Big Music z utworami Benjamina Brittena, Gustava Holsta, Witolda Lutosławskiego i Wojciecha Kilara nagranymi ze Śląską Orkiestrą Kameralną.

BEATA BILIŃSKA

Beata Bilińska należy do czołówki polskich pianistów. Od osiemnastu lat prowadzi intensywną działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowymi i kameralnymi w Polsce oraz za granicą.
Obecnie prowadzi również liczne kursy mistrzowskie w kraju i za granicą. Występowała na wielu prestiżowych festiwalach i koncertowała m.in.  w Austrii, Argentynie, Bułgarii, Czechach, Danii, Francji, Irlandii, Japonii, Litwie, Lotwie, Niemczech, Norwegii, Rosji, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, USA i we Włoszech. Współpracowała z wieloma polskimi dyrygentami m.in. z Mirosławem Jackiem Błaszczykiem,Agnieszką Duczmal, Czesławem Grabowskim, Jackiem Kasprzykiem, Jerzym Maksymiukiem, Krzysztofem Pendereckim, Jerzym Salwarowskim, Tadeuszem Strugałą,Antonim Witem, Tadeuszem Wojciechowskim oraz zagranicznymi: Massimiliano Caldi, Antal Matyas, Wolfgang Michel, Jiri Mikula, Kriss Russmann, Lothar Seyfarth, Eugene Tzigane, Takao Ukigaya. W 2003 roku zadebiutowała w Carnegie Hall, w głównej sali "Isaac Stern Auditorium" w Nowym Jorku.

The New York Concert Review relacjonuje to wydarzenie: " (...) otwarte emocjonalnie i serdeczne podejście pani Beaty Bilińskiej dokonały niemalże wyczynu, jakiego nigdy bym się nie spodziewał: sprawienia tę rozwlekłą sonatą (Rachmaninow - Sonata b-moll) autentycznej przyjemności ! (...) wyśmienity recital!...".

Beata Bilińska była dwukrotnie nominowana do „Paszportu Polityki ” oraz dwukrotnie do nagrody „Fryderyk".

W grudniu 2005 roku, wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia (NOSPR), jako pierwsza polska pianistka wykonała Koncert Fortepianowy "Zmartwychwstanie" Krzysztofa Pendereckiego, pod batutą Kompozytora, w sali koncertowej im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
W 2007 roku wykonanie to zostało wydane przez wytwórnię DUX na płycie nagrodzonej licznymi nagrodami fonograficznymi.
O tym nagraniu napisano:
„Krakowska pianistka, Beata Bilińska  wydobywa z powstałego kilka lat temu, a więc bardziej konserwatywnego koncertu fortepianowego "Zmartwychwstanie", pełnię jego postromantycznej rozlewności. Potrafi pięknie wydobyć melodię, potrafi też przyłożyć w klawiaturę z siłą Garricka Ohlssona". /Filip Łobodziński "Polityka"/

W swoim dorobku posiada 9 płyt CD, na których znalazły się nagrania muzyki Sergiusza Rachmaninowa, Modesta Musorgskiego, Sergiusza Prokofiewa, Fryderyka Chopina, koncerty fortepianowe L. van Beethovena, kompozycje na skrzypce i fortepian polskich kompozytorów XX wieku oraz utwory kameralne Aleksandra Tansmana.

 Za swoje płyty otrzymała liczne nagrody fonograficzne,m.in.: dwukrotnie "Pizzicato Supersonic Award" w Luxemburgu, "Joker Award" przyznawaną przez belgijskie "Les Crescendo",  "Scherzo Award" w Madrycie i "Musica Award" w Rzymie oraz najbardziej prestiżowe wyróżnienie fonograficzne MIDEM Classical Award 2008.

W Roku Chopinowskim 2010 koncertowała intensywnie w kraju i zagranicą m.in. w Warszawie, Krakowie, Żelazowej Woli, Kopenhadze, Moskwie, Paryżu, Kownie (Litwa), Neuruppin (Niemcy) i Kawaguchi (Japonia).

O UTWORACH:

Witold LUTOSŁAWSKI Koncert na orkiestrę 

oncert na orkiestrę z 1954 roku jest według słów kompozytora świadectwem okresu przejściowego pomiędzy neoklasycystyczną a „awangardową” fazą rozwoju jego języka muzycznego. A jednak trudno odmówić dziełu przejawu wspaniałego kunsztu twórczego Lutosławskiego-jest ono bowiem świetnie skonstruowane i pełne wielu walorów. Mistrzostwo kompozytora ukazuje się w pełni zwłaszcza tam, gdzie dochodzi do łączenia różych elementów estetycznych. Większość tematów zbudowana została w oparciu o folklor, ludowe melodie uległy modyfikacjom i przetworzeniom.
źródło: T. Chylińska, S. Haraschin, M. Jabłoński: Przewodnik po muzyce koncertowej, cz. I, Kraków 2003. 

Koncert fortepianowy powstał w dojrzałej fazie ewolucji języka muzycznego Lutosławskiego. Idea napisania dzieła reprezentującego ów gatunek pojawiła się jeszcze w okresie międzywojennym. Ambitne zamierzenie miało jednakże pozostać w sferze projektu przez całe półwiecze-na przeszkodzie stanęła początkowo wojna, później zaś kompozytor zmuszony był skupić się na zupełnie innych aspektach swojej twórczości(nie zawsze związanych wyłącznie z muzyką). Wreszcie w 1988 powstało dzieło oryginalne i piękne. (…) 

Wyraz I Symfonii i jej regularne ukształtowanie wskazują na przedwojenny Paryż jako na źródło estetycznej inspiracji. Mimo neoklasycystycznej gładkości i regularności utwór wykazuje spore zróżnicowanie wewnętrzne, zauważalne szczególnie pomiędzy jego częściami. I Symfonia Lutosławskiego jest dziełem oryginalnym-przy zachowaniu wszelkich cech stylistycznych immanentnych dla francuskiego neoklasycyzmu, zawiera poważne rozwinięcie zasobu środków oraz podnosi znaczenie kolorystyki brzmieniowej. Wielka dynamika utworu, jego hałaśliwa wręcz radość „porywa” odbiorcę od pierwszych taktów, nie dając mu przez kilka minut wytchnienia. Symfonia ta pozostawia daleko w tyle typowe przykłady realizacji założeń paryskiej estetyki, głównie dzięki odkryciu możliwości połączeń tradycyjnie konstruowanej formy i całego sztafażu neoklasycyzmu z nowatorskimi rozwiązaniami w zakresie brzmienia. 

źródło: T. Chylińska, S. Haraschin, M. Jabłoński: Przewodnik po muzyce koncertowej, cz. I, Kraków 2003.